Karate-do
Karate betekent "lege hand"
Het is een oosterse gevechtsport waarbij de ledematen gebruikt worden als wapens. Het gebruik van vuist en hand speelt een fundamentele rol, maar er zijn ook traptechnieken.
Het is een zelfverdedigingsmethode zonder wapens. Het beoefenen ervan leidt tot fysieke ontplooiing (sportieve aspect) waarbij effectiviteit (=resultaat) en efficiëntie (=maximaal gebruik van het lichaam) centraal staan.
Oorspronkelijk ontstaan in China omstreeks 2200 voor Chr. geraakte karate vlug verspreid over heel Zuid-Oost Azië. Het werd o.a. door Chinese bezettingstroepen ingevoerd op het Japanse eiland Okinawa. Daar raakte het vermengd met plaatselijke gevechtstechnieken. Hieruit is uiteindelijk karate ontstaan.
Gichin Funakoshi wordt algemeen erkend als de vader van het moderne karate. Hij bracht immers de techniek van de klassieke meesters verder tot ontwikkeling en zorgde ervoor dat het karate ook in de rest van Japan en later over de hele wereld bekend raakte.
De volledige naam is karate-do. Do kan worden vertaald als "(leer-)weg".
Karate is een vechtsport maar het bevat alles behalve agressie. Hoewel er wedstrijden worden gehouden, gaat het bij karate in essentie niet om winst of verlies, maar om de vorming van de beoefenaar.
Shotokan van Funakoshi
Toen Okinawa in 187 deel werd van het Japanse keizerrijk viel de goede conditie op van de dienstplichtigen. De Japanse regering was onder de indruk en gaf toestemming om de karate te onderwijzen op scholen. Omstreeks 1912 kregen officieren van de Japanse vloot karatetraining. Funakoshi kreeg de eer om zijn vechtkunsten te demonstreren aan keizer Hirohito. De keizer was verbaasd over de combinatie van eenvoud, effectiviteit en schoonheid.
De studenten die hij onderrichtte, formaliseerden zijn technieken in een stijl die zij Shotokan noemden. Shoto verwijst naar het pseudoniem dat Funakoshi gebruikte als dichter en Kan verwijst naar de plaats waar de studenten oefenden. Shotokan is de meest beoefende stijl van het moderne karate.
Kenmerken Shotokan
- Shotokan karate omvat diepe, ruime standen.
- De verplaatsingen zijn meestal rechtlijnig.
- De technieken worden met kracht uitgevoerd.
- Kracht wordt ondersteund door de ademhaling.
De Japan Karate Association (kortweg, de JKA) is een traditionele karateschool binnen de Shotokan stijl. Een school wordt bepaald door de interpretatie van de oprichter. Scholen die behoren tot een bepaalde stijl zijn nauw aan elkaar verwant.
Kenmerken van de JKA school
JKA staat voor sterke tradities, zowel technisch als mentaal. Technisch uit zich dit door het respecteren van de basisdefinities die teruggaan tot Sensei Funakoshi, en mentaal door het respecteren van de martiale waarden. Deze martiale waarden geven een sterk educatieve grondslag aan het beoefenen van JKA-karate JKA Vlaanderen staat voor familiegevoel, we hebben allemaal eenzelfde gemeenschappelijke historiek of stamboom; de karateka's worden opgeleid door de leerlingen van Sensei Myiyazaki, leerling van Sensei Nakayama, leerling van Sensei Funakoshi. In de JKA-school wordt het realiseren van volgende doelen door de "weg van karate" of "Karate-do" vooropgesteld:
- Beheersing van de persoon: beheersing van technieken, budowaarden (nederigheid, eerlijkheid, inzet, hoffelijkheid en zelfcontrole), controle van contact, beheersing van energie
- Budo-geest: besef van gevaar tijdens een gevecht, Besef van fatalisme van het gevecht (één kans=ippon)
- Stijleigenheid: totale inzet, grote verplaatsingen en ruime technieken, kracht, contractie en snelheid
Dit resulteert in de "Ippon-filosofie". Jka streeft die na om zo met totale inzet en beheersing, met maximale energie en doelgericht technieken uit te oefenen waarbij men slechts één kans heeft.